Dat is het verschil wat ik wil maken in jouw leven. 

Het is mijn missie dat een miljoen mensen in Nederland inzicht hebben in hun eigen ziekteproces. Waarom ik die missie heb?

Omdat we hebben de beste doktoren ter wereld en de modernste ziekenhuizen met de allernieuwste apparatuur en toch komen er steeds meer zieken bij. Hoe dat kan?

Omdat onze huidige reguliere gezondheidssysteem erop gericht is om ziekte onder controle te houden.

Dus er verschijnt iets op of in ons lichaam en daarmee gaan we dan naar de arts of specialist.

Dan krijgen we medicijnen, een injectie of een operatie om die ziekte af te remmen en onder controle te houden, om 'm beheersbaar te maken. 

Maar daarmee wordt de oorzaak niet opgelost, dus de ziekte ook niet. Sommige mensen moeten daarom de rest van hun leven medicijnen slikken. 

Maar medicijnen zijn geen geneesmiddelen, ze genezen de ziekte niet. Als dat wel zo was zou je niet heel je leven lang medicijnen hoeven te slikken. 

Ons huidig ziektesysteem is dus niks anders dan ziektemanagement.

En als dit niet lukt, kunnen we misschien wel geopereerd worden. Dit systeem hebben we omdat de oorzaak niet wordt opgelost

''A''

''Als ik dit 20 jaar geleden had geweten...''

Ik zit bij de huisarts voor de uitslagen van de röntgenfoto's mijn nek.

''Je hebt een artrose in je nek van iemand van 80''. Dat was wat de huisarts letterlijk zei. 

Daarna kreeg ik ook nog te horen dat artrose niet over kon gaan en alleen maar erger zou worden. Oh ja, en dat het ook de andere gewrichten van mijn lichaam kon aantasten.

Door de pijn wist ik vaak niet hoe te zitten, liggen of staan. Dus het eerste wat ik dacht is: als het nu al zo erg is, hoe zal het dan over 10 of 15 jaar wel niet zijn? Misschien loop ik dan met een band om mijn nek of erger?

Eén ding wist ik zeker: ik wil niet afhankelijk worden van doktoren en medicijnen.

Om de nekartrose enigzins draaglijk te houden was ik jarenlang kind aan huis bij de chiropractor. 

Mensen vertellen vaak over wat ze mankeren, over de lichamelijke aan-doeningen waar ze last van hebben.

Ik deed dat ook.

Totdat ik ontdekte dat het precies andersom is. Ik had  geen last van mijn lichaam, maar mijn lichaam had last van mij.

16 jaar geleden was ik 40 jaren jong.

Dan kom je ook nog achter dat bijna alle artsen en patiënten geloven dat artrose niet over kan gaan. En dat het alleen maar erger wordt en ook naar andere delen van je lichaam kan gaan. 

Ik dacht; ''als dat waar is, hoe moet het dan met mij over 10 of 15 jaar?'' 

Van binnen kreeg ik een gevoel van; dit kan toch niet waar zijn. Omdat ik altijd het waarom van iets wil weten, ben ik zelf op onderzoek uit gegaan. 

Waarom wordt ons dat niet verteld? Waarom weet  niet iedereen dit?

Nou ben ik niet iemand die zomaar alles aanneemt en gelooft. Iedereen kan van alles roepen. Dus ik ben alles wat ik leerde op mezelf gaan toepassen.  Zo kwam ik er langzaam achter wat wel en wat niet werkt. En nieuwsgierig als ik ben, ben ik het ook gaan uittesten op familie. En daarna op cliënten. 

Ik heb dus al die jaren pijn geleden door onwetendheid. Ik heb schadelijke, risicovolle medicijnen gebruikt uit onwetendheid. Ik kon 's nachts niet slapen, raakte aan de slaappillen etc.